Το σπανάκι φαίνεται ότι καλλιεργήθηκε αρχικά στο Ιράν, ενώ αργότερα «ταξίδεψε» στην Κίνα τον έβδομο αιώνα μ.Χ. Η ιστορία του στην Ευρώπη είναι σχετικά μικρότερη συγκριτικά με αυτή άλλων λαχανικών, ενώ η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία έγινε καλλιέργεια σπανακιού ήταν η Ισπανία τον 11ο αιώνα. Στις περισσότερες οικογένειες και τα παιδιά έγινε γνωστό από το γνωστό ήρωα τον κόμικ, Ποπάυ.
Η γεύση του λαχανικού αυτού είναι γεμάτη χωρίς όμως να είναι ιδιαίτερα έντονη. Συνδυάζετε άψογα με άλλα λαχανικά στις σαλάτες και τις πίτες αλλά αποτελεί και βασικό συστατικό πολλών παραδοσιακών μας πιάτων που δομούν τη Μεσογειακή διατροφή.
Το σπανάκι είναι πολύ πλούσιο και σε βιταμίνη Κ. Ένα φλιτζάνι ωμό σπανάκι καλύπτει το 200% της Συνιστώμενης Ημερήσιας Πρόσληψης τη βιταμίνης, ενώ ένα φλιτζάνι βραστό σπανάκι περιέχει πενταπλάσια περίπου ποσότητα. Η βιταμίνη Κ ενεργοποιεί την οστεοκαλσίνη, η οποία διεγείρει τη σύνθεση οστού. Επιπλέον, το σπανάκι περιέχει τόσο ασβέστιο όσο και μαγνήσιο τα οποία είναι απαραίτητα για την υγεία των οστών. Βέβαια, το σπανάκι περιέχει και οξαλικά οξέα, τα οποία παρεμποδίζουν την απορρόφηση του ασβεστίου. Έτσι, συνίσταται στο διαιτολόγιο της ημέρας που περιλαμβάνει σπανάκι, να καταναλώνονται σε άλλα γεύματα και άλλα τρόφιμα που περιέχουν ασβέστιο, όπως τα γαλακτοκομικά προϊόντα, για να επιτυγχάνεται η καλύτερη απορρόφηση του απαραίτητου αυτού συστατικού. Δύο άλλες σημαντικές αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχονται στο σπανάκι είναι η βιταμίνη C και η βιταμίνη Α, οι οποίες έχουν καρδιοπροστατευτική δράση, ενώ μεταξύ άλλων προστατεύουν από καρκίνο του προστάτη και από αρθρίτιδα. Το σπανάκι είναι επίσης πλούσιο σε φυλλικό οξύ αλλά και μαγνήσιο, το οποίο μειώνει την αρτηριακή πίεση. Εκτός από τα παραπάνω, το σπανάκι περιέχει πληθώρα αντιοξειδωτικών ουσιών που ανήκουν στην κατηγορία των φλαβονοειδών, γνωστές με την ονομασία γλυκουρονίδες. Τα φλαβονοειδή αυτά σε ενδιαφέρουσες μελέτες έχουν συνδεθεί με μικρότερο κίνδυνο διαφόρων τύπων καρκίνους όταν καταναλώνονται τακτικά. Στο σπανάκι περιέχονται και τα καροτενοειδή: νεοξανθίνη και λουτεΐνη. Στη νοεξανθίνη αποδίδονται επίσης ιδιότητες αντι-καρκινικές, ενώ η λουτείνη είναι μια πολύ σημαντική αντιοξειδωτική ουσία που προστατεύει τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού από εκφυλισμούς και αλλοιώσεις.
Υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά και βιταμίνη A,Κ