ΜΑΘΕ
Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε φυλλικό οξύ που βοηθά στη δημιουργία κυττάρων. 

ΦΑΕ
Την απολαμβάνουμε φρέσκια την άνοιξη σε αγαπημένα φαγητά ή ωμή σε σαλάτα. 

ΖΗΣΕ 
Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες συμβάλλοντας στον κορεσμό όταν συνοδεύει τα γεύματά μας.

Πώς τις μαγειρεύουν στον πλανήτη

➢ Στην Ελλάδα Οι αγκινάρες αλά πολίτα είναι από εκείνα τα φαγητά που χαρακτηρίζουν την ελληνική κουζίνα: απλότητα, ελάχιστα υλικά και ένα μαγείρεμα που αναδεικνύει όλη την κομψότητα της γεύσης του κηπευτικού. Το κατσικάκι με αγκινάρες είναι ακόμα μια υπέροχη ελληνική πρόταση.

➢ Στην Ιταλία Στη γείτονα χώρα λατρεύουν την αγκινάρα: τις προσθέτουν τουρσί στα antipasti, στα panini (σάντουιτς) ή στην πίτσα! Διαδεδομένες, όμως, είναι και οι νόστιμες αγκινάρες ογκρατέν. Επίσης, προστίθεται σε ζυμαρικά μαζί με φρέσκο κατσικίσιο τυρί (ή και ανθότυρο).

➢ Στη Γαλλία Η πιο αγαπητή συνταγή τις θέλει βρασμένες με μια απλή βινεγκρέτ, σαν σαλάτα, ή με μια λευκή σάλτσα όπως η ολαντέζ ή το σκορδάτο αγιολί και, φυσικά, σε πιο περίπλοκες παρασκευές υψηλής κουζίνας.

➢ Στην Ισπανία Μαγειρεύονται λεμονάτες με χαμόν και με τυρί, αλλά και τηγανητές σε τάπας, ενώ θα τις συναντήσουμε ακόμα και σε παέγια!

➢ Στην Αίγυπτο Μαγειρεύονται με μαύρες ελιές ή με αρνάκι στην κατσαρόλα.

➢ Στον Λίβανο Τις γεμίζουν με αρνίσιο κιμά, κουκουνάρι, σταφίδες και κρεμμύδι.

Πως τις διαλέγουμε; 

Όσο πιο συμπαγείς και βαριές φαίνονται τόσο πιο τρυφερές και μεστωμένες μας υπόσχονται να είναι. Αν δοκιμάσουμε να τραβήξουμε ένα φύλλο τους κι αυτό δεν βγαίνει εύκολα, είναι μια καλή ένδειξη φρεσκάδας. Προτιμάμε τις πιο πράσινες, ενώ το μέγεθος δεν είναι ένδειξη ποιότητας αλλά συναρτάται με την ποικιλία τους.

Πως τις καθαρίζουμε; 

Τις πλένουμε καλά και τις γυρίζουμε ανάποδα (με τα αγκάθια προς τα κάτω) για να φύγει το νερό που κρατούν μέσα στα φύλλα τους. Ετοιμάζουμε ένα μπολ με κρύο νερό μέσα στο οποίο διαλύουμε μία-δύο κουταλιές αλεύρι και το χυμό ενός λεμονιού. Φοράμε γάντια για να μη μαυρίσουν τα χέρια μας. Ξεκινάμε βγάζοντας ένα ένα τα μικρά σκληρά εξωτερικά φύλλα της βάσης. Αφαιρούμε οριζοντίως με ένα κοφτερό μαχαίρι το επάνω 1/3 των φύλλων. Με ψαλίδι της κουζίνας ψαλιδίζουμε τα αγκάθια που έχουν μείνει. Κόβουμε το κοτσάνι στα 4-5 εκατ. και το ξύνουμε. Με ένα κουτάλι αφαιρούμε πολύ προσεκτικά το «χνούδι» που έχει η καρδιά. Ρίχνουμε αμέσως μία μία τις αγκινάρες που καθαρίζουμε στο μπολ με το νερό, για να μη μαυρίσουν. Τώρα είναι έτοιμες για να τις μαγειρέψουμε.

Γιατί μας κάνουν καλό; 

Είτε ωμές είτε μαγειρεμένες, εμφανίζουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυλλικό οξύ, ένα συστατικό που συμμετέχει στη δημιουργία των κυττάρων, στην παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων (μαζί με τη βιταμίνη Β12) και την ομαλή λειτουργία του νευρικού και καρδιαγγειακού συστήματος. Στις αγκινάρες συναντάμε επίσης μαγνήσιο, φώσφορο, μαγγάνιο και βιταμίνη Κ, έναν συνδυασμό συστατικών που συμβάλλουν στην καλύτερη υγεία των οστών, αλλά και χαλκό και βιταμίνη C, συστατικά με αντιοξειδωτική δράση που βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του κολλαγόνου και των αρθρώσεων. Την ίδια στιγμή οι αγκινάρες είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες συμβάλλοντας τόσο στην υγεία του εντέρου όσο και στον κορεσμό όταν συνοδεύουν τα γεύματά μας.

Από την Ντίνα Γκρουμούτη